آنا گزارش می‌دهد؛
تعلیق بیخ گوش دوچرخه‌سواری/ آقای رئیسی که رئیس نیست!
در حالی که تقریباً دو ماه از انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری می‌گذرد اما اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری ریاست این فدراسیون را قبول نمی‌کند.
به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری ۵ خردادماه پس از پنج‌ماه بلاتکلیفی برگزار شد و محمود رشیدی با کسب ۲۷ رأی به‌عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد. دوچرخه‌سواری در این چند سال اخیر با فراز و فرود بسیار زیادی روبه‌رو بود، مشکلات مالی، عدم اعزام به مسابقات مختلف، نبود امکانات زیرساختی و ... باعث شد تا دوچرخه‌سواری نسبت به گذشته بسیار افت کند، به طوری که خیلی از رکابزنان این رشته عطای دوچرخه‌سواری را به لقایش بخشیدند و روز به روز جمعیت مشتاقان دوچرخه‌سواری هم کاهش پیدا کرد.
عدم تأیید آقای رئیس چالش جدید فدراسیون دوچرخه‌سواری
فدراسیون دوچرخه‌سواری در دوره هشت ساله ریاست قمری با حواشی زیادی همراه بود؛ ساختمان نیمه‌کاره فدراسیون در دوره او آغاز شد و حالا با گذشته دوره سرپرستی و روی کار آمدن رئیس جدید هنوز مشکلات این ساختمان نیمه‌کاره حل نشده است و هم‌اکنون اتاق آقای رئیس هم در سالن ناهارخوری کمپ تیم‌های ملی است. اما مشکلات دوچرخه‌سواری تنها به همین جا ختم نمی‌شود، در حالی که به نظر می‌رسید پایان دوره سرپرستی و روی کار آمدن رئیس جدید فدراسیون، بخشی از مشکلات را حل می‌کند؛ اما مشکلی دیگر اضافه می‌کند. آن هم عدم تأیید ریاست رشیدی از سوی اتحادیه جهانی در فدراسیون دوچرخه‌سواری است. محمود رشیدی پس از برعهده گرفتن فدراسیون دوچرخه‌سواری کار خود را آغاز کرد اما چند روزی از حضور او در این فدراسیون نگذشته بود که عدم تأیید ریاست رشیدی از سوی اتحادیه جهانی به دلیل دخالت دولت در این فدراسیون رسانه‌ای شد. موضوعی که با واکنش مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم همراه شد.
بیشتر بخوانید:
مجمع انتخاباتی فدراسیون دوچرخه‌سواری مشکلی نداشت
ماجرا از چه قرار بود؟
پس از پایان انتخابات این فدراسیون، برخی افراد با اتحادیه جهانی مبنی بر دخالت دولت در این فدراسیون نامه‌نگاری کردند و با ارسال ایمیلی به اتحادیه جهانی از آن‌ها خواستار رسیدگی شدند. این افراد مدعی شدند که در انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری، وزارت ورزش به‌عنوان نماینده دولت دخالت کرده و به همین خاطر طبق قوانین دخالت شخص سوم در انتخابات یک فدراسیون مورد قبول نیست، همین موضوع هم باعث شده تا مسئولان اتحادیه جهانی با ارسال نامه‌ای به فدراسیون خواستار توضیح از آن‌ها شدند. البته مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش هم در مصاحبه‌های اخیر خود از سلامت انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری صحبت کردند و حتی صالحی‌امیری در یکی از مصاحبه‌های خود عنوان کرده بود: «مجمع از نظر ما و کمیته مشکلی نداشت. ما اشکال قانونی در فرایند مجمع مشاهده نکردیم و در مکاتبه با فدراسیون جهانی گفتیم که فرایند انتخابات مشکلی نداشت.»
مهدی علی‌نژاد همه به‌عنوان نماینده وزارت ورزش و جوانان اظهار کرده است:« مشکلی در مجمع دوچرخه‌سواری نبوده و برخی‌ها که منافعشان در خطر بود اقدامات ضد منافع ملی انجام دادند و جا دارد مراجع ذی‌ربط اقدامات لازم را انجام دهند.»
بیشتر بخوانید:
مشکلات دوچرخه‌سواری دردناک است/ در گذشته فدراسیون عملاً تعطیل و تنها چراغش روشن بوده است
تعلیق همچنان بیخ گوش دوچرخه‌سواری
البته با وجود تمامی این توضیحات هنوز اتحادیه جهانی قانع نشده و ریاست رشیدی در فدراسیون دوچرخه‌سواری را تأیید نکرده است و خطر تعلیق همچنان بیخ گوش این فدراسیون است. حال اینکه چرا ورزش ایران باید به این وضعیت برسد که برای حل مشکلات داخلی، برخی افراد به ارسال اطلاعات به خارج از کشور متوسل شوند، حقیقت تلخی است که در گذشته هم در برخی فدراسیون‌ها شاهد آن بودیم. البته اینکه چرا انتخابات یک فدراسیون برای عده‌ای هم تا به این حد شبهه‌دار است که به اطلاع رسانی به مراجع بین‌المللی متوسل شوند، باید جواب آن را از متولیان ورزش ایران بپرسیم تا زوایای آن مشخص شود. البته اطلاع‌رسانی به مراجع بین‌المللی برای نخستین بار در این فدراسیون اتفاق نیفتاده و دقیقا در دوره گذشته هم اتحادیه جهانی به‌خاطر همان اطلاعات رسیده یک سال ریاست رئیس فدراسیون را تأیید نکرد و نشان می‌دهد در گذشته هم چنین مسائلی مطرح بوده و شاید پای منافع عده‌ای هم در میان است که با هر انتخاباتی دست به ارسال اطلاعات به مراجع بین‌المللی می‌زنند.
بیشتر بخوانید:
وضعیت دوچرخه‌سواری ایران از رویا تا واقعیت/ رها شدن رکابزنان در دوران هشت ساله مدیریت
افول رشته المپیکی در آستانه توکیو
بدون شک این موضوع دارای زوایای پنهانی است که نیاز است متولیان ورزش به آن ورود کنند، اما در مورد وضعیت دوچرخه‌سواری و آینده پیش روی این رشته ورزشی چندان نباید امیدوار بود، در المپیک ریو دوچرخه‌سواری ایران با سه نماینده در این مسابقات شرکت کرد؛ هر چند که هیچ یک از سه دوچرخه‌سوار المپیکی موفق نشدند از خط پایان عبور کنند اما سه نماینده این رشته در مهم‌ترین آوردگاه ورزشی شرکت کردند، حالا بعد از پنج سال و در آستانه المپیک توکیو در شرایطی که انتظار می‌رفت تعداد سهمیه‌های دوچرخه‌سواری نسبت به دوره قبل افزایش پیدا کند نه تنها این اتفاق رقم نخورد بلکه دوچرخه‌سواری ایران تنها با یک سهمیه در المپیک حضور پیدا خواهد کرد و این نشانه ضعف و افول این رشته ورزشی است. دوچرخه‌سواری نیاز به جامعه همدل و همراه دارد تا از همین حالا برای المپیک ۲۰۲۴ فرانسه آماده رقابت با حریفان قدرتمند شود؛ دوچرخه‌سواری ایران نیاز دارد تا ورزشکاران این رشته به لحاظ زیرساختی و امکانات در فقر مطلق به سر نبرند و برای رسیدن به قله آرزوهای خود در کنار تدبیر مسئولان تلاش کنند.
انتهای پیام/۴۰۵۷/
انتهای پیام/
